ಕೊರಬಾಡು

ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಭೂತ

ಪರಿಸರ ಜಾಗೃತಿಗಾಗಿ ನಂಜನಗೂಡು ತಾಲೂಕು 

ಹೆಗ್ಗಡಹಳ್ಳಿಯ ಸರ್ಕಾರಿ ಪ್ರೌಢ ಶಾಲಾ ಮಕ್ಕಳ ನಾಟಕ

ರಚನೆ: ಸಂತೋಷ ಗುಡ್ಡಿಯಂಗಡಿ

ಸಲಹೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ: ಶ್ರೀ ನಾಗೇಶ ಹೆಗಡೆ, ವಿಜ್ಞಾನ ಬರಹಗಾರರು ಬೆಂಗಳೂರು

ವಂದನೆಗಳು: “ಒಂದೂರಿನಲ್ಲಿ” ಎಂಬ ತಮ್ಮ ಕವನ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅನುಮತಿ ನೀಡಿದ  

ಕವಿ ಶ್ರೀ ಜಿ.ಪಿ.ಬಸವರಾಜು, ಮಯ್ಸೂರು

ಪಾತ್ರಗಳು:
ಸೂತ್ರಧಾರರು
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ
ಮುದುಕ
ಹುಡುಗ 1
ಹುಡುಗ 2
ಹುಡುಗ 3
ಹಕ್ಕಿ ಮರಿ
ವಿಜ್ಞಾನಿ 1
ವಿಜ್ಞಾನಿ 2
ವಿಜ್ಞಾನಿ 3
ಹೆಂಗಸು
ಗಂಡಸು
ಆತ್ಮಗಳು
ಮೊದಲನೇ ಪ್ರದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಪಾತ್ರವಹಿಸಿದ ಮಕ್ಕಳು:
ರೋಹಿತ್ ಕುಮಾರ್ ಹೆಚ್. ಎಂ.
ಸಂದೇಶ ಹೆಚ್. ಎಂ.
ಮಹದೇವ ಸ್ವಾಮಿ ಹೆಚ್. ಎನ್.
ಅಮೃತ ಹೆಚ್. ಎಸ್.
ಮಮತಾ ಹೆಚ್. ಎನ್.
ಆಶಾ ಹೆಚ್. ಹೆಚ್.
ಸಂಜನಾ ಹೆಚ್. ಆರ್.
ರಾಕೇಶ ವಿ.

ಹಿನ್ನೆಲೆ ಸಂಗೀತಗಾರರು:
ಮಂಜುಳ ಬಿ. ಎಸ್.
ಮಾಲತಿ ಹೆಚ್. ಎನ್.
ಪ್ರಿಯಾಂಕ ಎಸ್.
ಪ್ರತಿಮಾ ಬಿ. ಎಸ್.
ಕಾವ್ಯ ಬಿ. ಎನ್.
ಮನುಕುಮಾರ್ ಹೆಚ್. ಆರ್.

ಹಾಡು:
ಗಿಳಿಯು ಪಂಜರದೊಳಿಲ್ಲ | ರಾಮ
ಗಿಳಿಯು ಪಂಜರದೊಳಿಲ್ಲ ||
ಅಕ್ಕ ನಿನ್ನ ಮಾತ ಕೇಳಿ
ಚಿಕ್ಕದೊಂದು ಗಿಳಿಯ ಸಾಕಿದೆ||
ಅಕ್ಕ ನಾನಿಲ್ಲದ ವೇಳೆ
ಬೆಕ್ಕು ಕೊಂಡು ಹೋಯಿತಯ್ಯೋ......
ಗಿಳಿಯು ಪಂಜರದೊಳಿಲ್ಲ | ರಾಮ
ಗಿಳಿಯು...
(ಹಾಡು ನಡೆಯುತ್ತಿರುವಾಗ ಮುದುಕನೊಬ್ಬ ನಿಧಾನವಾಗಿ ರಂಗದ ಮೇಲೆ ಬರುವನು. ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ “ಕಲಾ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರೇ...., ಕಲಾ ಬಾಂಧವರೇ...., ಕಲಾ ರಸಿಕರೇ....,” ಎಂಬ ದನಿ ಜೋರಾಗಿ ಕೇಳುವುದು. ಅದರ ಬೆನ್ನಲ್ಲೇ ಹುಡುಗರಿಬ್ಬರು ಓಡುತ್ತಾ ಬರುವರು.)
ಸೂತ್ರಧಾರ(1): ಅಯ್ಯಾ ಕಲಾಭಿಮಾನಿಗಳೇ
ಒಂದೂರಿನಲ್ಲಿ ಒಂದಾನೆಯಿತ್ತು
ಒಂದು ಒಂಟೆಯಿತ್ತು ಒಂದು ಕುದುರೆಯಿತ್ತು
ಒಂದು ಕತ್ತೆಯಿತ್ತು ಒಂದು ನಾಯಿಯಿತ್ತು
ಒಂದೂರಿನಲ್ಲಿ
ಸೂತ್ರಧಾರ (2): ಅಯ್ಯಾ ಸಹೃದಯರೇ,
ಒಂದೂರಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬೆಟ್ಟವಿತ್ತು
ಒಂದು ನದಿಯಿತ್ತು ಒಂದು ಕಾಡಿತ್ತು
ಪ್ರಾಣಿಪಕ್ಷಿಗಳಿದ್ದವು....
ಒಂದೂರಿನಲ್ಲಿ
ಮುದುಕ: ಹೌದು ಮಗು ನಿನ್ನಿಂದ ನಾನೀಗ ಈ
ಕತೆಯನ್ನು ಕಲಿಯಬೇಕು
ಸೂತ್ರಧಾರ (1): ಅಯ್ಯಾ ತಾತಪ್ಪ ಕೇಳು,
ಒಂದೂರಿನಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನಿದ್ದ
ಅವನ ಬಳಿ ಬಿಲ್ಲು ಬಾಣಗಳಿದ್ದವು
ಕತ್ತಿ ಗುರಾಣಿಗಳಿದ್ದವು ಮತ್ತೆ ಯಂತ್ರ
ಮಂತ್ರ ತಂತ್ರಗಳೂ ಇದ್ದವು
ಒಂದೂರಿನಲ್ಲಿ
ಸೂತ್ರಧಾರ (2): ಒಂದು ದಿನ ಅವನು ಬಿಲ್ಲಿಂದ ಒಂದು
ಹಕ್ಕಿಯ ಕೊಂದ, ತಿಂದ; ಮತ್ತೆ ಒಂದೊಂದೇ
ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಕೊಂದ ತಿಂದ
ಒಂದೂರಿನಲ್ಲಿ
ಮುದುಕ: ಹೌದು ಮಗು ನಿನ್ನಿಂದ ನಾನೀಗ ಈ ಕತೆಯನ್ನು ಕಲಿಯಬೇಕು
ಸೂತ್ರಧಾರರಿಬ್ಬರೂ: ಅಯ್ಯಾ ಬುದ್ಧಿವಂತ ಕಲಾ ರಸಿಕರೇ....
“ಆ ಮನುಷ್ಯನ ಹಸಿವು ತೀರಲೇ ಇಲ್ಲ”
(ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಘೋರವಾದ ಕೂಗು ಕೇಳುವುದು. ಆ ಅಬ್ಬರಕ್ಕೆ ಹುಡುಗರಿಬ್ಬರೂ ಅಂಜಿ ಓಡಿ ಹೋಗುವರು. ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ ಲಯ ಬದ್ಧವಾಗಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತಾ ಬರುವನು. ಮುದುಕ ಅಲ್ಲೆ ಮರೆಗೆ ನಿಂತು ನೋಡುವನು.)
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ: ಎಲವೋ.........
ಬುದ್ಧಿವಂತರೇ, ಬುದ್ಧಿವಿಹೀನರೇ
ಮುದ್ದುಗಳೇ, ಬುದ್ದುಗಳೇ ನಾನ್ಯಾರೆಂದು ಬಲ್ಲಿರಾ?
ನಾನು...... ನಾನು...... ಯಾರೆಂದೂ......ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ.
ನೀವೇ ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಿ. ನಿಮ್ಮ ವೈಭೋಗ ನಿಮ್ಮ ದುರಾಸೆಯೇ ನನ್ನ ಜನನಕ್ಕೆ ಕಾರಣ.ದುಷ್ಟ ಮಾನವರೇ... ಛೇ|| ಹಾಗನ್ನಬಾರದು
ನನ್ನ ಹುಟ್ಟಿಗೆ ಕಾರಣರಾದ ಜನಕರೇ, ನಿಮ್ಮಷ್ಟು ಇತಿಹಾಸ ನನಗಿಲ್ಲ. ಆದರೆ,ನಿಮ್ಮ ಭವಿಷ್ಯ ಘೋರವಾಗಬಲ್ಲಷ್ಟು ನನಗೊಳ್ಳೆಯ ಭವಿಷ್ಯವಿದೆ.
ನಿಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ತುಂಬಾ ಪಾಲು ನೀಡಿದ ನಿಮಗೆ ವಂದನೆಗಳು
ಮುದುಕ: ಅಯ್ಯಾ ನೀನ್ಯಾರು?
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ: ಯಾರದು? ಓ ಮುದುಕನೋ ನಾನ್ಯಾರೆಂದು ನೀನು ತಿಳಿಯುವುದು ಬೇಡ.
ಮುದುಕ: ಎಲ್ಲಿಯವನು ನೀನು?
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ: ನಿಮ್ಮವನೆ. ನಿಮ್ಮ ಮನೆಯ ಮಗ ನಿಮ್ಮ ಮಗು ತಿನ್ನುವ ತಿಂಡಿ, ಕುಡಿಯುವ ಜ್ಯೂಸು,ಮನೆಯೊಳಗಿನ ಸಾಮಾನು, ಎ.ಸಿ., ಟಿವಿ, ಫ್ರಿಜ್ಜು, ಪೆನ್ನು, ಮೊಬಯ್ಲು ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ನಾನಿದ್ದೀನಿ
ಮುದುಕ: ನಿನಗೇನು ಬೇಕಪ್ಪಾ?
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ: ಬಲಿ ಬೇಕು ಬಲಿ. ಕೊಡುವೆಯಾ?
ಮುದುಕ: ಅಯ್ಯೋ ಪಾಪಿ ನಿನಗೆ ಬಲಿ ಬೇಕಾ. ಈ ಕೋಲು ನೋಡು
ಇದರಿಂದ ಬಡಿದು ನಿನ್ನ ಬಲಿ ತೆಗೆಯುತ್ತೇನೆ.
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ: ಪಾಪಿ ಮುದುಕ ನನಗೇ ಹೆದರಿಸುವೆಯಾ? ನನ್ನ ಶಕ್ತಿ ನೋಡು.
(ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ ಮುದುಕನ ಸುತ್ತ ಗಾಳಿಯೂದುವನು. ಮುದುಕ “ನನಗೆ ಉಸಿರಾಡಲು ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ” ಎನ್ನುತ್ತಾ ಬಿದ್ದು ಹೋಗುವನು. ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ ಅದನ್ನು ನೋಡಿ ನಗುತ್ತಿರುವಾಗ, ದೂರದಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ಹಾಡುತ್ತಾ ಬರುವುದು ಕೇಳಿಸಿ ಮರೆಯಾಗುವನು)

ಹಿನ್ನೆಲೆ ಹಾಡು: ಚಟ್ ಪಟ್ ಚಂಗ್ಯಾ
ಚಂಯ್ ಪಂಯ್ ಮಂಗ್ಯಾ
ಬೂಟು ಟೊಪ್ಪಿಗೆ ಹಾಕ್ಕೊ
ಮಡ್ಡಮ್ಮನ ಕೈ ಹಿಡ್ಕೋ.....
(ಮೂವರು ಮಕ್ಕಳು ಆಡುತ್ತಾ ಬರುವರು. ಅವರ ಕಯ್ಗಳಲ್ಲಿ ಲಾಲಿಪಾಪ್ ಇದೆ. ಅದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ಬಂದವರಿಗೆ ಬಿದ್ದಿರುವ ಮುದುಕ ಕಾಣಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅವನ ಸುತ್ತಲೂ ನೆರೆದು)
ಅಮೃತ: ಡೇ, ನೋಡುಡಾ ತಾತ ಮಲ್ಗವನೆ.
ಮಾದೇವ ಸ್ವಾಮಿ: ಅದ್ಯಾಕುಡಾ ಇಲ್ಲಿ ಮಲ್ಗವನೆ?
ಮಮತ: ನಿನ್ನೆ ಚನ್ನಾಗಿ ಕುಡ್ದಿರಬೇಕು ಕಯ್ಯಾ, ಇನ್ನೂವಿ ಗ್ಯಾನನೇ
ಬಂದಿಲ್ಲಕುಡಾ. ತಾತೋ.. ಬೆಳ್ಗಾತುಕಯ್ಯಾ ಎದ್ದೇಳು.
(ಅಮೃತ ಮುದುಕನನ್ನು ಅಲುಗಾಡಿಸುವಳು. ಮುದುಕ ಏಳುವುದಿಲ್ಲ.)
ಮಾದೇವ ಸ್ವಾಮಿ: ಅಮೃತ ನೀರ್ತಂದು ಮುಕಕ್ಕ ಹಾಕಿದ್ರ ಎದ್ದೇಳ್ತಾನ ತಕ್ಕ
(ಓಡಿ ನೀರು ತಂದು ಮುದುಕನಿಗೆ ಸಿಂಪಡಿಸುವಳು, ಮುದುಕ ನಿಧಾನ ಅಲುಗಾಡಿ ಏಳುವನು. ಸುತ್ತಲೂ ನೋಡುವನು ರಾಕ್ಷಸನಿಗಾಗಿ. ಅವನು ಹುಡುಕುವುದನ್ನು ಕಂಡು)
ಮಮತ: ಅದ್ಯಾಕಜ್ಜ ಹಂಗೆ ನೋಡ್ದಯಿ, ಭೂತ ಬಂದಿದ್ದಾ ನಿನ್ನ ಕನಸಾಗೆ
ಮುದುಕ: ಎಲ್ಲಿ ಹೋದ ಅವನು.
ಮಾದೇವ ಸ್ವಾಮಿ: ಇಲ್ಲವ್ನಿ ಕಯ್ಯೋ
ಅಮೃತ: ಯಾರಜ್ಜ?
ಮಮತ: ಭೂ.....ತ ಅಲ್ವಜ್ಜಾ?
ಮುದುಕ: ಹೂಂ ಭೂತ. ಅವನು ಗಾಳಿಯೂದಿದ್ದೆ ನಾನು ಬಿದ್ದೋದೆ.
ಮಾದೇವ ಸ್ವಾಮಿ: ಪುರ್ ಪುರ್ ಅಂತ ಗಾಳಿ ಹಾಕಿದ್ನಾ ಭೂತಪ್ಪ. (ನಗುವರು)
ಅಮೃತ: ಅವನನ್ನು ನೀನು ನಿಜವಾಗ್ಲೂ ಕಂಡೆಯಾ?
ಮುದುಕ: ಹೌದು ಮಗು ಕಂಡೆ. ಭಯಂಕರವಾಗಿದ್ದ. ನಾನು ನಿಮ್ಮ
ಮನೆಯ ಮಗ ಅಂದ. ಮಕ್ಕಳು ತಿನ್ನುವ ತಿಂಡಿ, ಜ್ಯೂಸು
ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ನಾನಿದ್ದೀನಿ ಅಂದ.
ಮಾದೇವ ಸ್ವಾಮಿ: ನನ್ನ ಹತ್ರವಿ ತಿಂಡಿ ಅದ. ಆದ್ರ ಭೂತಪ್ಪ ಇಲ್ವಲ್ಲ ಅಜ್ಜ!
ಮುದುಕ: ಅದೆ ನನಗೂ ಅರ್ಥವಾಗಿಲ್ಲ.
ಮಮತ: ಬಿಡಕಯ್ಯ ತಾತ ಕನಸು ಕಂಡು ಬೆಚ್ಗಂಡನ. ನಾನು ಲಾಲಿಪಾಪ್ ತಿಂತೀನಿ.
(ಮೂವರೂ ಲಾಲಿಪಾಪ್‍ಗೆ ಸುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಕವರನ್ನು ತೆಗೆದು ಎಸೆದು, ತಿನ್ನುವರು)
ಮಾದೇವ ಸ್ವಾಮಿ: ನಿಂಗೂ ಬೇಕಾ ತಾತ?
ಮಮತ: ಅವಗ ಸಾರಾಯಿ ಇದ್ರ ಬೇಕು ಅಲ್ವಾ ಅಜ್ಜಾ? (ಮುದುಕ ನಗುವನು)
ಅಮೃತ: ಅಜ್ಜ ನಿಂಗೊಂದು ಮ್ಯಾಜಿಕ್ ತೋರಿಸ್ತೀನಿ ನೋಡ್ಕ
(ಅವನು ಅಲ್ಲಿ ಎಸೆದಿದ್ದ ಕವರುಗಳಿಗೆ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚುವನು ಅದರಿಂದ ಬಣ್ಣದ ಬೆಂಕಿ ಬರುವುದು)
ಅಮೃತ: ನೋಡ್ಕ ತಾತೋ ಬಣ್ಣದ ಬೆಂಕಿ
ಮಕ್ಕಳು ಹಾಡುವರು: ಚಟ್ ಪಟ್ ಚಂಗ್ಯಾ
ಚಂಯ್ ಪಂಯ್ ಮಂಗ್ಯಾ
ಬೂಟು ಟೊಪ್ಪಿಗೆ ಹಾಕ್ಕೊ
ಮಡ್ಡಮ್ಮನ ಕೈ ಹಿಡ್ಕೋ.....
(ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ ಬರುವನು. ಮಕ್ಕಳು ಹೆದರಿ ಓಡುವರು.ಅವರು ಓಡಿದನ್ನು ನೋಡಿ ರಾಕ್ಷಸ ನಗುವನು. ನಗುತ್ತಾ ಹೋಗುವನು.)
ಹೊಸ ದೃಶ್ಯ
(ಹಕ್ಕಿಮರಿಯೊಂದು ಕುಂಟುತ್ತಾ ಹಾಡುತ್ತಾ ಬರುವುದು.)
ಹಾಡು: ಹಕ್ಕಿ ಬಂತೊಂದ್ ಹಕ್ಕಿ
ಮಯ್ಮೇಲೆಲ್ಲಾ ಚುಕ್ಕಿ
ಕುಂಟುತಾ ಬಂದ ಹಕ್ಕಿ
ಹಾರದು ರೆಕ್ಕೆಯ ಬಿಚ್ಚಿ
(ಒಡನೆಯೇ ಬೇಟೆಗಾರ ಬಂದೂಕು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ನಿಧಾನ ಬರುವನು. ಅವನು ಹಕ್ಕಿಯ ಬೇಟೆಯಾಡಲು ಮುಂದಾದಾಗ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ ಕೈ ಹಿಡಿದುಕೊಳ್ಳುವನು.)
ಬೇಟೆಗಾರ: ಬಿಡು ಬಿಡು ಕೈ ನೋಯ್ತದೆ. ಬಿಟ್ರೆ ಹಕ್ಕಿ ಹಾರಿ ಹೋಯ್ತದೆ.
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ: ನೀನ್ಯಾಕೆ ಹಕ್ಕಿಯನ್ನು ಕೊಲ್ಲಬೇಕು?
ಬೇಟೆಗಾರ: ಕೈ ಬಿಡು ಹೇಳ್ತಿನಿ.
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ: (ಕೈ ಬಿಟ್ಟು) ಹೇಳು.
ಬೇಟೆಗಾರ: ಯಾಕೆಂದರೆ ಯಾಕೆಂದರೆ ಅದನ್ನು ನಾನು ತಿನ್ನಬೇಕು.
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ: ನಾನು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ
ಬೇಟೆಗಾರ: (ಬಂದೂಕು ತೋರಿಸಿ) ಇದೇನು ಗೊತ್ತಾ?
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ: ಅಯ್ಯೋ ಪೆದ್ದ, ನಾನ್ಯಾರು ಗೊತ್ತಾ ಸುಟ್ಟರೂ ಸಾಯದವ.
ಕೊಲ್ಲುವೆಯಾ? ನೀನು ನನ್ನ ಕೊಂದರೆ ಅದು ನಿನ್ನದೇ ಸಾವು.
(ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ ಬೇಟೆಗಾರನನ್ನು ಹಿಡಿದು ಅವನ ಮೇಲೆ ವಿಷಗಾಳಿ ಪ್ರಯೋಗಿಸುತ್ತಾನೆ. ಬೇಟೆಗಾರ ಉಸಿರಾಡಲು ಆಗದೆ ಕೂಗುತ್ತಾ ಓಡಿ ಹೋಗುವನು. ಹಕ್ಕಿಯೂ ಉಸಿರಾಡಲು ಆಗದೆ ಒದ್ದಾಡುವುದನ್ನು ಕಂಡು)
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ: ಅಯ್ಯೋ ಹಕ್ಕಿಮರಿ, ಕೋಪದ ಭರದಲ್ಲಿ ನಾನು ವಿಷಕಾರಿ
ಎಂಬುದನ್ನೇ ಮರೆತುಬಿಟ್ಟೆ. ಕ್ಷಮಿಸಿಬಿಡು.
ಹಕ್ಕಿಮರಿ: ಕ್ಷಮಿಸಬೇಕಾದ್ದು ನಾನಲ್ಲ ಭೂತ; ಇಡೀಯ ಜೀವಸಂಕುಲ.
ನೋಡು ನಿನ್ನ ವಿರುದ್ಧ ಅದೆಷ್ಟು ಕೂಗು ಕೇಳಿಸುತ್ತಿದೆ.
(ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ “ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ತ್ಯಜಿಸಿ ಪರಿಸರ ಉಳಿಸಿ” ಘೋಷಣೆ ಕೇಳುವುದು)
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ: ಹೌದು ಹಕ್ಕಿಮರಿ, ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನಾನಿಂತಹ
ಕೂಗುಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೇನೆ. ನನಗೆ ಈ ಮದುಕು
ಸಾಕಾಗಿ ಹೋಗಿದೆ. ಸಾಯಬೇಕೆಂದರೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ.
ಹಕ್ಕಿಮರಿ: ಸಾಯುವ ಮಾತಲ್ಲ ಮಿತ್ರ. ನೀನು ಈ ಪರಿಸರದ ಸ್ನೇಹಿತನಾಗಬೇಕು.
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ: ಆದರೆ ಹೇಗೆ? ಚಿಕ್ಕ ಮಗುವೂ ಹೇಳುತ್ತದೆ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ವಿಷಕಾರಿ ರಾಸಾಯನಿಕಗಳಿಂದ ತಯಾರಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು. ಆದರೆ ಅದೇ ಮಗು ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್‍ನಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಿಟ್ಟ ತಿಂಡಿಯನ್ನೇ ಇಷ್ಟಪಡುತ್ತದೆ ಹಕ್ಕಿಮರಿ.
ಹಕ್ಕಿಮರಿ: ಹೌದು ಈ ಮಾನವರಿಗೆ ದುರಾಸೆಯೇ ಹೆಚ್ಚು. ಇನ್ನೊಬ್ಬರ
ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುವುದೇ ಇಲ್ಲ.
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ: ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಬಗ್ಗೆ ಯಾಕೆ ನನ್ನ ಬಗ್ಗಯೇ ಯೋಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ನಾನು ವಿಷಕಾರಿ ಎಂದು ಗೊತ್ತಿದ್ದರೂ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಉತ್ಪಾದಿಸುತ್ತಾರೆ;
ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲಿ ಎಸೆಯುತ್ತಾರೆ; ಮತ್ತೆ ಸುಟ್ಟು ಹಾಕುತ್ತಾರೆ.
ಹಕ್ಕಿಮರಿ: ಮನುಷ್ಯ ಏನೇ ಅನಾಹುತಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಠಿಸಿದರೂ ಬಲಿಯಾಗುವವರು ಮಾತ್ರ ನಾವುಗಳು.
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ: ನಾನೂ ಬಲಿಯಾಗಬೇಕು. ಇಲ್ಲವೆ ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಪ್ರೀತಿಗೆ
ಪಾತ್ರನಾಗಬೇಕು. ಈ ಪರಿಸರದ ಮಿತ್ರನಾಗಬೇಕು. ಮಾನವರೇ ನನ್ನನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿ ಇಲ್ಲವೇ ನಿಮ್ಮ ಅಂತ್ಯಕ್ಕೆ ಸಿದ್ಧರಾಗಿ.
(ಹಕ್ಕಿಮರಿ ಮತ್ತು ರಾಕ್ಷಸ ನಿರ್ಗಮಿಸುವರು)
ಹೊಸ ದೃಶ್ಯ
(ಇಬ್ಬರು ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಬಹಳ ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಯೋಚನೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ಬರುವರು.)
ವಿಜ್ಞಾನಿ (1): ಈ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಸುಟ್ಟರೂ ಅಪಾಯ
ವಿಜ್ಞಾನಿ (2): ಬಿಟ್ಟರೂ ಅಪಾಯ
(ಮತ್ತೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ ನಡೆಯುವರು, ಮತ್ತೆ ನಿಂತು)
ವಿಜ್ಞಾನಿ (1): ನೋಡಿ ಈ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಕೊಳೆಯದ ವಸ್ತು ಮತ್ತು ಮಣ್ಣಿನೊಂದಿಗೂ ಸೇರುವುದಿಲ್ಲ. ಅದು ನಮ್ಮ ದೈನಂದಿನ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟು ಮುಖ್ಯವೋ... ಹಾಗೆಯೇ ಅದು ಈ ಪರಿಸರಕ್ಕೆ ಅಷ್ಟೇ ಅಪಾಯಕಾರಿ.
ವಿಜ್ಞಾನಿ (2): ಪರಿಸರಕ್ಕೆ ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಸುಟ್ಟರೆ ಅದರಲ್ಲಿ ತಿನ್ನುವ
ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಸುತ್ತಿಟ್ಟರೆ ಅದೂ ಅಪಾಯಕಾರಿ.
(ಮಕ್ಕಳಿಬ್ಬರೂ ಕುರ್ಕುರೆ ತಿನ್ನುತ್ತಾ ಸಿನಿಮಾ ಹಾಡು ಹಾಡುತ್ತಾ ಬಂದು ಕವರುಗಳನ್ನು ಎಸೆದು ಹೋಗುವರು. ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸುವರು.)
ಹೊಸ ದೃಶ್ಯ
(ಆತ್ಮಗಳು ಕಯ್ಯಲ್ಲಿ ಗೊಂಬೆಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ನಿದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವಂತೆ ಬರುವರು
ಜೋಗುಳದ ಹಾಡು ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಕೇಳಿಸುವುದು.)
ಆತ್ಮ (1) ಒಂದೂರಿನಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನಿದ್ದ
ಆ ಮನುಷ್ಯನ ಹಸಿವು ತೀರಲೇ ಇಲ್ಲ
ಪ್ರಾಣಿ ಪಕ್ಷಿ ಗಿಡ ಮರ ಗುಡ್ಡ ಬೆಟ್ಟ
ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಿಂದ; ನದಿ ಕೆರೆ ಕೊಳ
ಸಮುದ್ರಗಳ ನೀರನ್ನೆಲ್ಲ ಕುಡಿದು
ಖಾಲಿ ಮಾಡಿದ; ನೆಲ ಬಗೆದ
ಮಣ್ಣು ಕಲ್ಲು ಕಲ್ಲಿದ್ದಲು ಕಬ್ಬಿಣ
ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಅಗಿದಗಿದು ಉಗಿದ
ಒಂದೂರಿನಲ್ಲಿ...
(ಮತ್ತೆ ಜೋಗುಳದ ಹಾಡು)
ಆತ್ಮ(2) ಆ ಮನುಷ್ಯ ಆಕಾಶಕ್ಕೆ ಕೈಚಾಚಿದ
ಪಾತಾಳಕ್ಕೆ ಕೈಚಾಚಿದ, ಭೂಮಂಡಲವನ್ನೆ
ದೋಚಿದ, ನಭೋಮಂಡಲವನ್ನು ನಡುಗಿಸಿದ
ಗುಡಾಣದ ಹೊಟ್ಟೆಯನ್ನು ಗುಡುಗಿಸಿದ
ಒಂದೂರಿನಲ್ಲಿ...
(ಮತ್ತೆ ಜೋಗುಳದ ಹಾಡು)
ಆತ್ಮ (1-2) ಕೊನೆಗವನು ಕರಕರ ಜಗಿದು ಉಗಿದದ್ದರಲ್ಲಿ
ಕಂಡದ್ದು ಎಳೆ ಕಂದಮ್ಮನ ಕಿವಿಯ ತುಂಡು
ಇನ್ನೂ ಆಕಾರ ಪಡೆಯದ ಭ್ರೂಣಗಳ
ಗೋಜಲು ಗೋಜಲು ಮುದ್ದೆ ಮುದ್ದೆ ಮಾಂಸ
(ಮತ್ತೆ ಜೋಗುಳದ ಹಾಡು. ಆತ್ಮಗಳು ಹೊರಟು ಹೋಗುವರು.)

ಹೊಸ ದೃಶ್ಯ
(ಹೆಂಗಸೊಬ್ಬಳು ಕಸವನ್ನು ತಂದು ಎಸೆಯುವಳು)
ಗಂಡಸು: ಅಮ್ಮೋ ಯಾಕಮ್ಮ ತಿಪ್ಗ ಸುರಿಯೋದ್ಬುಟ್ಟು ನನ್ನ ಹಟ್ಟಿ
ಮುಂದ ಕಸ ಹಾಕ್ತೀಯಾ? ನಿಂಗ ಬುದ್ಧಿ ಗಿದ್ದಿ ಇದ್ಯೋ ಇಲ್ಲೋ...
ಹೆಂಗಸು: ಯಾವನಪ್ಪ ಗಂಡ್ಸು ಅದು? ನಿನ್ನ ಹಟ್ಟಿ ಮುಂದ್ಕೆಲ್ಲಿ
ಹಾಕಿದೀನಿ. ನಾನು ರೋಡ್ಗ ಸುರ್ದೀರಾದು.
ಗಂಡಸು: ರೋಡ್ಗ ಸುರ್ದಿದ್ರೂವಿ ಗಾಳಿಗ ತೂರ್ಕಂಡು ಬರಾಕಿಲ್ವ?
ಹೆಂಗಸು: ಬಂದ್ರ ಬರ್ಲಿಬುಡು. ಗಾಳಿ ಎನ್ ನಾ ಬಿಟ್ಟಿದಾನಾ?
ತೂರ್ಕಬಂದ್ರ ಎತ್ತಿ ಆ ಕಡಗ ಎಸ್ದುಬುಡು.
ಗಂಡಸು: ಮಾದಪ್ಪನ ಹಟ್ಟಿಗ ನಾ ಎಸಿಯೋದೆ?
ಹೆಂಗಸು: ಎಸ್ದುಬುಡು. ನಿಮ್ಮಪ್ಪನ ಮನಿಂದಾ ಇಲ್ಲ ನಮ್ಮಪ್ಪನ ಮನಿಂದಾ?
(ಬಿದ್ದಿರುವ ಕಸವನ್ನು ಆಯುತ್ತಾ ವಿಜ್ಞಾನಿ (2) ಬರುವನು. ಹೆಂಗಸು ಕಸವನ್ನು ಕಸಿದು)
ಹೆಂಗಸು: ಯಾವೂರ ದಾಸಯ್ಯ ನೀನು? ಈ ಕಸಕ್ಕ ಇಷ್ಟೋತ್ಗಂಟ ಈವಯ್ಯನ ಜೊತ್ಗ ಜಗಳಾಡಿದ್ದು ಸಾಕು. ಬಿಡಯ್ಯ ಬಿಡು ಬಿಂಕಿ ಕೊಡ್ತೀನಿ ಅದಕ್ಕ.
ಗಂಡಸು: ನಾನೇ ಬಿಂಕಿ ಕೊಡ್ತೀನಿ ತಕ್ಕ, ನಿನ್ನೂವಿ ಸೇರ್ಸಿ.
ವಿಜ್ಞಾನಿ (2): (ವಿಜ್ಞಾನಿ ತಡೆದು)ಅಯ್ಯೋ ನಿಲ್ಲಿಸ್ರಪ್ಪ
ನೋಡಯ್ಯ ಇದು ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಕಸ. ಇದನ್ನ ಸುಡಬಾರದು.
(ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ರಾಕ್ಷಸ “ಸುಟ್ಟರೂ ನಾ ಸಾಯುವುದಿಲ್ಲ” ಎಂದು ಕೂಗುವನು.)
ಹೆಂಗಸು: ಅಯ್ಯ ಯಾನ ಮಾತೂ ಅಂತ ಆಡ್ತೀಯಪ್ಪ. ನಮ್ಮೂರಲ್ಲಿ
ಎಲ್ರೂವಿ ಸುಟ್ಟೇ ಹಾಕದು.
ಗಂಡಸು: ಸುಡ್ದಿದ್ರ ಗಾಳಿಗ ತೂರ್ಕಂಡೋಯ್ತದಲ್ಲ?
ವಿಜ್ಞಾನಿ (2): ನೋಡಿ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕನ್ನ ಸುಡಲೂಬಾರದು. ಹಾಗೆಲ್ಲ ಗಾಳಿಗೆ
ಎಸೆಯಲೂಬಾರದು. ಒಮ್ಮೆ ತಂದ ಕವರನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬಳಸಿ.
ಹೆಂಗಸು: ಅಲ್ಲ ಸ್ವಾಮಿ, ಊಟ ತಿಂಡಿ ಕಟ್ಟಸ್ಕೊಂಡು ಬಂದ ಕವರನ್ನ
ಮತ್ತೆ ಬಳಸಕ್ಕಾದ್ದಾ?
ವಿಜ್ಞಾನಿ (2): ಆಗುತ್ತೆ. ಆದ್ರೆ ನೀವೇನ್ಮಾಡ್ತೀರಿ? ಊಟ ತಿಂಡಿ ಉಳ್ಸಿದ ಕವರನ್ನೇ ಎಸೆದುಬಿಡ್ತೀರಿ. ಪಾಪದ ಮೂಕ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಆಸೆಯಿಂದ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಸಮೇತ ತಿಂದುಬಿಡ್ತವೆ. ಆಮೇಲೆ ಹೊಟ್ಟೆ ನೋವಿಂದ ನರಳಿ ನರಳಿ ಸಾಯ್ತವೆ.
ಗಂಡಸು: ಹಂಗಾರೆ ಈ ಕವರನ್ನ ಏನ್ಮಾಡ್ಬೇಕು?
ವಿಜ್ಞಾನಿ (2): ನೀವು ಪೇಟೆಗೆ ಹೋಗುವಾಗ ಮನೆಯಿಂದಲೇ ಚೀಲ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ. ನಿಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬರುವ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಕಡಿಮೆ ಆಗುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಿ.
ಹೆಂಗಸು: ಆದ್ರೂವಿ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಬತ್ತದಲ್ಲ?
ವಿಜ್ಞಾನಿ (2): ಬಂದದ್ದನ್ನ ಎಸೆಯಬೇಡಿ. ಸುಡಬೇಡಿ. ಒಂದು
ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ ಗುಂಡಿ ತೆಗೆದು ಅದರಲ್ಲಿ ಹಾಕಿ.
(ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ವಿಜ್ಞಾನಿ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಬರುವನು)
ವಿಜ್ಞಾನಿ (1): ಮಕ್ಕಳೆ ತಿಂಡಿ ತಿಂದ ಮೇಲೆ ಕವರನ್ನು ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲಿ ಎಸೆಯಬಾರದು.
ಹುಡುಗ: ಎಸಿತೀವಿ.
ವಿಜ್ಞಾನಿ (1): ನೋಡಿ ಇದು ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್. ಇದನ್ನು ವಿಷಕಾರಿ
ರಾಸಾಯನಿಕಗಳಿಂದ ಮಾಡಿರುತ್ತಾರೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಿಟ್ಟ
ತಿಂಡಿಗಳು ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಒಳ್ಳೆಯದಲ್ಲ. ರೋಗಗಳು ಬರುತ್ತವೆ.
ಹುಡುಗ: ಹೌದಾ?
ವಿಜ್ಞಾನಿ (2): ಹೌದು. ಬೇಕಿದ್ದರೆ ನಿಮ್ಮ ಮೇಸ್ಟ್ರನ್ನು ಕೇಳಿ.
ಹುಡುಗ: ಹುಂ. ಕೇಳ್ತೀನಿ.
ಹೆಂಗಸು: ಹಂಗಾರೆ ಈ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕನ್ನು ಏನ್ ಮಾಡೋದು?
ವಿಜ್ಞಾನಿ (3): (ಬಂದು) ಅದನ್ನು ಕರಗಿಸಿ ಡಾಂಬರಿನೊಂದಿಗೆ ಬಳಸಿ ರಸ್ತೆ ಮಾಡಬಹುದು.
ಗಂಡಸು: ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ಕು ಇಲ್ದೆ ಹೋದ್ರ ನಮ್ಗ ಕಷ್ಟ ಆಯ್ತದಲ್ಲ ಸ್ವಾಮಿ?
ವಿಜ್ಞಾನಿ (3): ಹೌದು, ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ನಮಗೆ ಬೇಕೇ ಬೇಕು.
ವಿಜ್ಞಾನಿ (2): ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಾ, ಮರಗಿಡಗಳಿಂದಲೂ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ತಯಾರಿಸಬಹುದು. ಅದನ್ನು ಜೈವಿಕ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಜೈವಿಕ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಕೊಳೆತು ಗೊಬ್ಬರವಾಗುತ್ತದೆ.
(ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ ಅಬ್ಬರಿಸುತ್ತಾ ಪ್ರವೇಶಿಸುವನು. ಹೆಂಗಸು ಗಂಡಸು ಹುಡುಗ ಹೆದರಿ ಓಡಿ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.)
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ: ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳೇ ನೀವು ಏನೇ ಮಾಡಿದರೂ ನಾನು ಮತ್ತೆ ಬದುಕುತ್ತೇನೆ. ನಾನು ಬಡವರ ಮಿತ್ರ; ಅವರು ನನ್ನನ್ನು ಸಾಕಿ ಸಲಹುತ್ತಾರೆ. ನಾನು ಸಾಯಲಾರೆ.
ವಿಜ್ಞಾನಿ (1): ಲೋ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಭೂತವೇ ನೀನು ನಮ್ಮ ಮಗ್ಗುಲ ಮುಳ್ಳೆಂಬುದು ನೀನು ಹುಟ್ಟಿದಾಗಲೇ ತಿಳಿದಿತ್ತು.
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ: (ನಕ್ಕು) ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಭಯ ಇರಲಿ.
ವಿಜ್ಞಾನಿ (1): ಭಯವಿಲ್ಲ ನಮಗೆ. ನಮ್ಮ ಜನರು ತಿಳಿದುಕೊಂಡರೆ ನಿನ್ನ ಅವಸಾನ ಖಂಡಿತ.
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ: ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳೇ ನಿಮ್ಮ ಜನರು ಅಜ್ಞಾನಿಗಳು. ಕೆಟ್ಟದ್ದನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡು ಬರುವುದೇ ಅವರ ಒಳ್ಳೆಯ ಗುಣ.
ವಿಜ್ಞಾನಿ (2): ನಿನ್ನ ಅವಸಾನಕ್ಕೆ ಒಂದೇ ದಾರಿ. ಜನರಿಗೆ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸುವುದು.
ವಿಜ್ಞಾನಿ (3): ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ
ಪಳಗಿಸಿದರೆ ಸ್ನೇಹಿತ
ಬಳಕೆ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿದರೆ
ನಮ್ಮ ಪರಿಸರ ಸುರಕ್ಷಿತ.
(ಈ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಉಳಿದ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಪುನರುಚ್ಚರಿಸುತ್ತಾರೆ. ರಾಕ್ಷಸ ಕಿರುಚಿ ಅವರ ಮೇಲೆರುಗುತ್ತಾನೆ. ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಸುತ್ತುವರಿದು ಹಿಡಿಯುತ್ತಾರೆ.)
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ: ಇಲ್ಲ ನಾನು ಸಾಯುವುದಿಲ್ಲ
ಸುಟ್ಟರೂ ನಾ ಸಾಯುವುದಿಲ್ಲ
ಬಚ್ಚಿಟ್ಟರೂ ನಾ ಸಾಯುವುದಿಲ್ಲ
ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು: ಸಾಯಿಸಲಾರೆವು ನಿನ್ನ
ಆದರೆ, ಓ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸನೇ
ನೀನು ಮಣ್ಣಲ್ಲಿ ಮಣ್ಣಾಗು
(ನಾಲ್ಕು ಜನ ಕಸವ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಾರೆ.)
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ: ಆಗುತ್ತೇನೆ ಆಗುತ್ತೇನೆ ಆಗುತ್ತೇನೆ (ಕುಸಿಯುತ್ತಾನೆ.)
ವಿಜ್ಞಾನಿ (3): ಸ್ನೇಹಿತರೇ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಬಳಕೆ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿ.
ಎಲ್ಲರೂ: ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿ
ವಿಜ್ಞಾನಿ (2): ಒಂದೇ ಕವರನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬಳಸಿ
ಎಲ್ಲರೂ: ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬಳಸಿ.
ವಿಜ್ಞಾನಿ (1): ದಯವಿಟ್ಟು ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ ಸುಡಬೇಡಿ.
ಎಲ್ಲರೂ: ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಸುಡಬೇಡಿ.
ಗಂಡಸು: ಹೊಲ ಗದ್ದೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಎಸೆಯಬೇಡಿ
ಎಲ್ಲರೂ: ಎಸೆಯಬೇಡಿ.
ಹೆಂಗಸು: ನಾವು ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.
ಎಲ್ಲರೂ: ನಾವು ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆ, ನೀವು?
ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಾಕ್ಷಸ: (ಎದ್ದು) ನಿಮ್ಮನ್ನೇ ಒಂದು ಸಲ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಿ ಎಷ್ಟೊಂದು ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್?
ಎಲ್ಲರೂ: ಎಷ್ಟೊಂದು ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್? ಅಲ್ಲಿ ನೋಡಿ, ಇಲ್ಲಿ ನೋಡಿ
ಹಾಡು. ಅಲ್ಲಿ ನೋಡಿ ಇಲ್ಲಿ ನೋಡಿ | ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ನೋಡಿರಣ್ಣ
ಅಲ್ಲಿ ನೋಡಿ ಇಲ್ಲಿ ನೋಡಿ | ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ನೋಡಿರಕ್ಕ
ಪ್ಲಾ..... ಸ್ಟಿಕ್  ಪ್ಲಾ..... ಸ್ಟಿಕ್||

ಸುಟ್ಟರದು ಸಾಯಂಗಿಲ್ಲ | ಬಿಟ್ಟರದು ಬಿಡಂಗಿಲ್ಲ
ಬೆಟ್ಟ ಗುಡ್ಡ ನದಿ ತೊರೆ | ಎಲ್ಲ ಕಡೆ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್
ತಿಂಡಿ ತೀರ್ಥ ಮನೆ ಮಠ | ಎಲ್ಲ ಕಡೆ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್
ಪ್ಲಾ..... ಸ್ಟಿಕ್ ಪ್ಲಾ..... ಸ್ಟಿಕ್||

ಹೇಳಿದ್ರದು ಮುಗಿಯೋದಿಲ್ಲ | ನಾವು ಸತ್ಯ ತಿಳಿಬೇಕಲ್ಲ |
ಭೂಮಿ ಗಾಳಿ ಉಳಿಬೇಕಲ್ಲ | ನಾವು ನೀವು ಬದುಕ್ಬೇಕಲ್ಲ
ಒiಟಿಜ iಣ ಒiಟಿಜ  iಣ ||

(ಮುಗಿಯಿತು)